مفهوم و ضرورت وحدت حوزه و دانشگاه                  

وحدت در لغت به معنی،یکی و یگانه شدن می باشد .و مفهوم آن این است که مسلمانان با تکیه بر مساِىل مشترک، با یکدیگر همگرایی داشته باشند و اختلافات طبیعی آنان در درک برخی مساىل ،مانع از این همگرایی نشود و بکوشند باتفاهم متقابل ،در مقابل دشمنان اسلام متحد و پیروز شوند.

حضرت علی (علیه السلام): هیچ ملتی در انجام کاری متحد نشدند،مگراین که خداوند گرفتاری آنان را برطرف کرد و آنان را از بلای ذلت نجات داد.

بنابراین تصویری که از دانشمندان دانشگاهی و حوزوی در فرهنگ دینی ترسیم شده هم سویی ،محبت و از خود گذشتگی است،واین همسویی فقط یک سفارش نیست بلکه یک وظیفه الهی است که در قیامت مورد حساب رسی قرار می گیرد.لذا بر آنها واجب است که وظیفه خود را  در حفظ وحدت جامعه  به خوبی انجام دهند

چنان که امیر مومنان فرمود:لغزش عالم مانند شکستن کشتی است،که هم خود غرق می شود و هم جامعه اش را به سقوط می کشد.

امام (ره)،27 آذر، روز شهادت آیت الله دکتر محمد مفتح را که خود از پیوند دهندگان حوزه و دانشگاه بود، روز (وحدت حوزه و دانشگاه)نام گذاری نمود.

معنای وحدت این دو قشر عظیم این نیست که در جامه اختلاف سلیقه،تضارب اندیشه ،و انتقاد افکار حوزویان توسط دانشگاهیان و برعکس، وجود نداشته باشد ،زیرا اسلام، انتقادهای سازنده ،انتقاد پذیری و رقابت های سیاسی معقول را باعث رشد اندیشه ها می داند. بی تردید معنای وحدت حوزه و دانشگاه آن نیست که حوزویان همه دانشگاهی شوند و به فراگیری علوم جدید روی آورند و یا دانشگاهیان در سلک طلاب در آیند،بلکه هدف آن است که تمام افراد این دو قشر با بهره گیری از عوامل وحدت اسلامی و اتخاذ سیاست های اصولی در برابر دشمنان متحد شده و از نفوذ بیگانگان جلوگیری کنند ،و اختلافات در اندیشه را با تبادل فکری و مباحث منطقی حل کنند.

به همین دلیل امام راحل فرمودند:شما دو قشری هستید که اگر اصلاح بشوید ،اصلاح می شود ملت ها.

در موقیت حساس کنونی دانشگاهیان و طلاب با احترام به فرهنگ دینی  و دستاوردهای ملی ، کنارگذاشتن  تفرقه و  آمال ضد بشری شرق و غرب،مسدود کردن راه فرار مغزها ،عدم پیوستن به کشورهای به قول خودشان توسعه یافته که در اصل سست بافته  و حفظ بهای خود در برابر اندک هزینه ،به وحدت دینی وعلمی و ملی دست یابند.

البته بالندگی حوزه و دانشگاه ،در سایه هم فکری و همکاری مدیریت عالی کشور و مسؤلان حوزه و دانشگاه و انتقال اطلاعات و سیاست های صحیح این دو حوزه ،توجه به مشکلات دانشجویان وطلاب و به کار گیری این دو قشر درانجام مسؤلیت های بزرگ وتقسیم کار متناسب،  مقدور است.زیرا آنچه مسلم است این است که این دو نهاد به دلیل آگاهی و نفوذ اجتماعی ،موثرترین اقشار جامعه اند.

بر همین اساس است که مقام معظم رهبری فرمودند:اگر این دو نهاد خوب کار کنند و با هم رابطه متقابل دوستانه و از خود دانستن یکدیگر داشته باشند معنایش این خواهد شد که این جامعه ،هم دین ،هم دنیایش آباد خواهد شد.

منابع:

شرح نهج البلاغه،ابن ابی الحدید،جلد3،صفحه185

بحار الانوار-علامة المجلسی-جلد 2-صفحه58